𝕆𝕧𝕖𝕣𝕝𝕖𝕧𝕖𝕟 𝕠𝕗 𝕝𝕖𝕧𝕖𝕟?

Als je een deel van je basis verliest kun je vaak nog terugvallen op de rest. Maar wat als je bijna je hele basis verliest?

Dit gebeurde bij mij in 5 maanden tijd! Het leek wel een domino-spel. Alles viel om. Wat ik tot mijn 28e had opgebouwd was ineens niet meer stabiel. Ik had geleerd om alles goed te regelen. Een goede baan, een samenlevingscontract, fijne band met mijn ouders, spaargeld, verzekeringen, een plan voor de toekomst.

Maar daar kwam een grote barst in. Ik voelde de grond onder me vandaan zakken.

Voor de buitenwereld ging ik in de overleef-stand, maar dat hield ik niet vol. Ik voelde mijn energie dalen en had totaal geen overzicht meer van wat er gebeurde.

Toch bleef ik doorgaan; regelen, ontzorgen, uitgaan, afspreken, solliciteren, verkoop van het huis, luisterend oor. Dit hield ik best lang vol. Het kwam ook niet in mij op om in te storten. En ik kreeg gelukkig veel steun van vriendinnen. Bij hen kon ik ook even 'mezelf' zijn, zonder dat ik iets moest.

Maar mijn basis opbouwen lukte maar niet. Ik had er geen energie voor. Wat ik wel had was vertrouwen en het besef dat ik hier hoe dan ook doorheen zou komen. Linksom of rechtsom. Maar hoe?!